از روایات استفاده می شود که خداوند متعال، همیشه خلق می نموده و دائماً فیّاض بوده و ارزانی می داشته است... زمان یا حین یا وقتی نبوده که خداوند متعال قدرت بر خلق و فیض نداشته و سپس عالم را خلق نموده باشد؛ بلکه خداوند، دائم الفیض بوده و جود و بخشش و عطای او همیشگی بوده است.